پاداشی که در انتظار منتظران است...
در این دنیا هیچ عملی بلکه هیچ نیتی برای انجام عملی، بدون جزا نخواهد بود. از فضل و رحمت خداوند این است که جزای هر کس را در قبال اعمال و نیاتش به او بازگرداند به همین دلیل خداوند برای شیعیانی که در دوره سیاه غیبت به نور ایمان هدایت شده و تمامی سختی های این دوره را تحمل کرده اند، پاداش های درخور خواهد داد.
در روایتی فضل بن شاذان، با اسنادش از جابر و او از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمود: «یَأْتِى عَلَى النّاسِ زَمانٌ یَغِیبُ عَنْهُمْ اِمامُهُمْ فَیاطُوبى لِلثّابِتِینَ عَلى اَمْرِنا فِى ذلِكَ الزَّمانِ اِنَّ اَدْنى ما یَكُونُ لَهُمْ مِنَ الثّوابِ اَنْ یُنادِیَهُمُ الْبارِىءُ عَزَّ وَ جَلَّ عِبادِى آمَنْتُمْ بِسِرّى وَ صَدَّقْتُمْ بِغَیْبى فَأَبْشِرُوا بِحُسْنِ الثَّوابِ مِنّى..»:[1] برای مردم زمانی فرا می رسد که امامشان از آنها ناپدید می شود، خوشا به حال آنان که در آن زمان در امر ما ثابت و پا برجا باشند، کمترین پاداشی که آنها دارند، این است که خداوند متعال آنها را ندا می کند و می فرماید: ای بندگان من و ای کنیزان من! شما به راز نهفته من ایمان آوردید و غیب پوشیده مرا تصدیق کردید، پس بشارت باد بر شما با پاداشی نیکو از من، شما بنده حقیقی و کنیز واقعی من هستید. من فقط از شما می پذیرم، فقط شما را مورد عفو و مغفرت خود قرار می دهم، من به خاطر شما باران می فرستم و به جهت شما بلا را از بندگان دفع می کنم، اگر شما نبودید بر آنها عذاب می فرستادم.» کسی که منتظر امر ما باشد و بر آنچه در این راه از آزار و ترس و وحشت می بیند صبر کند، فردا (روز رستاخیز) در جرگه ما خواهد بود. جابر می گوید: عرض کردم ای پسر پیامبر! بهترین شیوه ای که مؤمن در آن روزگار می تواند انتخاب کند چه شیوه ای است؟ فرمود: «حفظ اللسان و لزوم البيت»مواظب بر زبان و در خانه نشستن.
شیخ صدوق نیز این حدیث را با سند دیگری به همین تعبیر از امام باقر (ع) روایت کرده است.
امام جعفر صادق (ع) فرمودند: «مَنْ سُرَّ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ ، وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ ، فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ كَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَكَهُ ، فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا ، هَنِيئاً لَكُمْ أَيَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ» هر کس از اینکه جزء یاران حضرت قائم (ع) باشد، شاد و خوشحال شود، باید منتظر باشد و در حال انتظار، اهل ورع و عمل به نیکی های اخلاقی باشد. پس اگر (در چنین حالی) از دنیا برود و حضرت قائم (ع) پس از او ظهور فرمایند، پاداشی همچون پاداش کسانی که ایشان را درک کرده اند، خواهد داشت. پس (حال که چنین است) بکوشید و در انتظار باشید. گوارایتان باد ای گروه مورد رحمت قرار گرفته!»
امام جعفر صادق (ع) در روایتی دیگر فرمودند: «أَنَّ مَنِ انْتَظَرَ أَمْرَنَا وَ صَبَرَ عَلَی مَا یرَی مِنَ الْأَذَی وَ الْخَوْفِ هُوَ غَداً فِی زُمْرَتِنَا:کسی که منتظر امر ما باشد و بر آنچه در این راه از آزار و ترس و وحشت می بیند صبر کند، فردا (روز رستاخیز) در جرگه ما خواهد بود.»
منبع: شیعه در عصر غیبت (چهل حدیث)، موسسه فرهنگی موعود