امام رضا علیه السلام در ازدواج، ویژگی‌ های معنوی را با اهمیت‌ تر از مسائل مادی می دانست و می فرمود «هر وقت خواستگاری آمد که دین ‌دار و بااخلاق بود، به او جواب مثبت بده و از تنگ ‌دستی‌ اش نترس. خدا فرموده است: «إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِه» (اگر تنگ ‌دست ‌اند، خدا آنان را از فضل خویش بی ‌نیاز خواهد کرد.)[1] در نظرش، اخلاقِ خوب، گزینه ای مهم برای خواستگار بود. شخصی نوشته بود: «یکی از نزدیکانم دخترم را از من خواستگاری کرده است؛ ولی اخلاق بدی دارد.» جواب داد: «اگر بد اخلاق است، دخترت را به او نده.»[2] سفارش می کرد در هنگام انتخاب همسر، از خدا راهنمایی بخواهیم: «هر موقع خواستید ازدواج کنید، از خدا طلب خیر بکنید و سپس اقدام کنید. راه طلب خیر (استخاره) هم این است که نماز بخوانید و دست‌ هایتان را رو به آسمان بلند کنید و بگویید: خدایا، می ‌خواهم ازدواج کنم. بهترین و خوش‌ اخلاق‌ ترین و با تقواترین همسر را نصیبم کن تا نگهدار من و زندگی‌ ام باشد…»[3] می فرمود: «بزرگ ‌ترین موهبتی که نصیب بندۀ خدا می ‌شود، همسر باتقوا و خوبی است که مرد هر وقت می ‌بیندش، شاد شود.»[4] در میزان مهریه، بهترین مقدار را مهر السُنّه [5] می دانست: «وقت ازدواج، تلاش کنید، مقدار مهریه از مهر السنه بیشتر نشود. پیامبربا این مقدار مهریه ازدواج کرد.» [6]
*منبع:
1. محمد بن باقر مجلسی، ج103، ص372.
2. من لایحضره الفقیه، ج2، ص131.
3.بحار الانوار، ج103، ص268.
4.مسند الامام الرضا، ج‌2، ص256.
5. «مهر السنه» مهریه‌ ای است که پیامبر برای همسران خود قرار می ‌داد و مقدار آن 500 مثقال نقره است (نک: علی مشکینی، مصطلحات الفقه، ص525).
6.علل الشرائع، ج2‌، ص499